بسم رب النور
بصیرت نعمتی بزرگ و موهبتی سترگ است.
که نصیب هرکس نمی شود، اغلب ضربه های مهلک در طول تاریخ در جریان فتنه ها به جهت بی بصیرتی بر پیکره دین و اولیا خدا وارد آمده.
اگر انسان حدود و حقوق الهی ابعاد را رعایت کند کم کم ابعاد او دارای نور الاهی گردیده و بصیرت پیدا می کند یعنی یکی از راه های کسب بصیرت تقوا و حرکت در ماده جاده نورانی دین است. مسلماً انسان داری صفات رذیله چون حسادت و کینه و … به بصیرت نمی رسند. بصیرت با زرنگی و تحت نظر و فراست و کیاست و … فرق دارد و قلب بیدار می طلبد، راه دیگر کسب تجارب فردی و جمعی است. اصحاب سید الشهدا بجهت دارا بودن این موارد معظم الهی با حضرت مشارکت کردند و عرضه داشتند انا علی نیاتنا و بصائرنا
